سخنی چند در خصوص جهانگردان ایرانی
درسال 1333 هجری شمسی دو ایرانی به نامهای عیسی و عبدالله امیدوار با شور و عشق فراوان به جهت دیدن نادیده های این کره خاکی سوار بر موتور سیکلتهای خود پا برون از زادگاه خود تهران گذاشتند و سفری را آ غاز نمودند که لحظه به لحظه آن برای این دو برادر سرشار از حادثه و اتفاق بود و وقایع تلخ و شیرینی که در آن سالها در بزرگترین و معتبرترین نشریات جهان چاپ می گردید و شگفتی و تعجب و تحسین خوانندگان را برمی انگیخت . جنگلهای مخوف و وحشتناک آمازون و آفریقا، صحرای گرم و سوزان ربع الخالی عربستان، سرزمینهای ناشناخته آمریکا ، استرالیا ، قطب شمال و جنوب یخ زده و منجمد... را این دو برادر جهانگرد که روزگاری کوهنورد و صخره نورد بودند با عزمی راسخ و نگاهی به افقهای دور... درنوردیده اند که هفت سال اول سفر با موتورسیکلت و سه سال آخر نیز با استفاده از اتومبیلی که شرکت سیتروئن به آنها اهداء کرده بود پیمودند . هزاران عکس ، تصویر، فیلم، صنایع دستی کشورهای مختلف و بسیاری از تحقیقات و خاطرات و آثاردیگر ماحصل سفر این دو برادر است.

برادران کوهنورد
موسی برادر بزرگتر عیسی در مدرسه صنعتی آلمانی ها ( مهندسی راه آهن) تحصیل کرده بود و با کمک وی عیسی در سنین نوجوانی برای یکسال کارمند دفتر جریمه راه آهن ( تعمیرات) گردید .در آن جا با جوانی که قهرمان بوکس بود آشنا شد و به پیشنهاد وی به عضویت باشگاه نیرو راستی ( دماوند فعلی ) در آمد . در این باشگاه رشته های مختلف ( بدنسازی، کشتی، بوکس و...) وجود داشت که عیسی باعشق و علاقه زیاد کوهنوردی را انتخاب نمود. عبدالله نیز مانند برادرش چندی بعد عضو هیئت کوهنوردی گردید و قله ها و کوهه ای بسیاری را با هم فتح نمودند. صعود به قله های سهند و سبلان، دماوند از جبهه شمالی( دره یخ آر، تخت سلیمان، علم کوه از جبهه شمالی و جنوبی)غار ظالمگاه طالقان، زایل در ابهر- از جاهایی بود که آن زمان این دو برادر به همراه دیگر اعضاء باشگاه انجام دادند و چنین سفرهایی انگیزه ومقدمات سفرهای جهانی برادران امیدوار را فراهم نمود .
انگیزه سفر با دوچرخه
درزمانی که عیسی عضو تشکیلات کوهنوردی باشگاه نیرو راستی بود با دو نفر از دوستانش تصمیم گرفتند که از تهران تا اهواز را با دوچرخه رکاب بزنند و چنین هم شد اما در حین سفر زمانی که به اراک رسیدند بین دو دوست آقای امیدوار اختلاف و ناراحتی پیش آمد . در نتیجه آقای امیدوار از ادامه راه منصرف شدند و به تهران برگشتند ، که این بازگشت خود مقدمه ای جهت سفرهای بعدی گردید... عیسی در همان سال در یک مسابقه سرعت و استقامت که مسیر آن از کرج تا تهران بود شرکت کرد و مقام دوم را بدست آورد . مدتی بعد نیز یک مسابقه دوچرخه سواری، سرعت برگزار شد که در بین کلیه شرکت کنندگان نفر چهارم گردید . از دیگر عواملی که باعث ایجاد انگیزه بیشتر برای سفر با دوچرخه گردید دوچرخه سوار فرانسوی " لیونل برانس " بود که قصد داشت با دوچرخه از پاریس به " سایگون " پایتخت ویتنام جنوبی برود و در مسیر راه از تهران گذشت و مورد استقبال بچه های کوهنورد باشگاه قرار گرفت .این دیدار و آشنایی باعث شد عزم عیسی جهت سفر با دوچرخه بیشتر گردد.

سفر عیسی و عبدالله امیدوار با دوچرخه
در سال 1330 ه . ش عیسی امیدوار پا در رکاب با دوچرخه کورسی (26 Pejout ) که آن را خریداری و به جهت سهولت در سفر و راحتی حرکت، دنده دار نمود به سوی کشورهایی چون ترکیه ، سوریه ،عراق حرکت نمود . عیسی سفر خودرا به سمت غرب و شمال غرب ایران شروع و پس از پشت سر گذاشتن شهرهائی چون میانه ، تبریز، خوی ، مرند به مرز بازرگان رفت. مرز بازرگان در آن زمان بسیار کم تردد بود و برای کارکنان گمرک ایران دیدن یک نوجوان تنها و دوچرخه سوار بسیار جالب و باور نکرنی و غیر منتظره بود ( که بخواهد چنین مسافتهایی را با دوچرخه سیر کند). عیسی پس از خداحافظی و تشکر از ماموران گمرک ایران وارد شهر " ارزه الروم " در ترکیه گردید.... در اواخر شهریور ماه در حالیکه بارش برف و باران بسیار زیاد و هوا سرد بود گردنه معروف " سیواس" را تا آنکارا طی کرد. در آن زمان کلیه راههای ترکیه شوسه بود به جز راه باریک و آسفالت که آنکارا را به استانبول متصل می نمود. پس از 20 روز سیر و سیاحت در شهر استامبول به سمت جنوب ترکیه سفرش را ادامه داد تا به کشور سوریه رسید . اولین شهری که در سوریه دیدن نمود حلب بود و پس از آن به دمشق رفت .در آنجا با یک تاجر ایرانی آشنا شد و حدود یک هفته مهمان او بود... پس از پشت سر گذاشتن چند شهر سوریه به عراق و شهر بغداد رسید . در بغداد مهمان مدرسه ایرانیان مقیم بغداد گشت پس از زیارت و بازدید از شهرهائی چون کربلا، سامراء ، و نجف و... از طریق مرز خسروی وارد ایران گردید و پس ار طی نمودن مسیر کرمانشاه ، همدان ، قزوین به تهران رسید و مورد استقبال مردم قرار گرفت و سفر 4 ماهه با دوچرخه به پایان رسید . عبدلله نیز در سال 1331 ه . ش پس از گذشت 6 ماه از سفر عیسی به همراه دوستش با دوچرخه از تهران به سمت شمال و خراسان حرکت نمودند و با عبور از حاشیه کنار کویر لوت ، بیرجند ، قائن ، زاهدان به بندرعباس رفتند و سپس به سمت غرب ایران ، همدان ، اراک و.... در نهایت به تهران رسیدند .
سفر ده ساله از زبان برادران
سال 1333، سال آغاز سفر پرخطر ما دو برادر بود، و اين سفر که ده سال به درازا کشيد در زمانی انجام شد که امکانات سفر، قابل مقايسه، با جهان امروز نبود بيشترين دوران سفرهای ما در شگفت انگيزترين مناطق پنج قاره جهان و در سخت ترين شرايط انجام گرفت ما از مدار قطبی شمال آمريکا و کانادا تا سرزمين آتش که در جنوبی ترين بخش قاره آمريکا قرار دارد را در گذر نه سال زير پا گذاشتيم و در اين مدت، لحظه لحظه های زندگيمان را به ديدن، انديشيدن، و تجربه اندوزی گذرانديم و بيشتر از همه درباره ی نخستين بوميانی که در گذشته دور به آمريکا آمده و در آنجا ماندگار شده بودند به پژوهش پرداختيم از شهرهای کوچک و بزرگ کشورهای دنيا که گذشتيم، در بسياری از کالج ها و دانشکده های مهم، درباره آنچه که در جاجای جهان ديده بوديم، سخنرانی کرديم و فيلمهايی را که با سخت جانی بسيار تهيه کرده بوديم برای آنان به نمايش گذاشتيم و اين چنين بود که صدها مقاله مصور که چکيده ی تحقيقات ما بود در بزرگترين مجلات و روزنامه های کشورهای دنيا به چاپ رسيد و نام ما به عنوان دو جهانگرد ايرانی بر سر زبانها افتاد ما با بيشتر رؤسای جمهور، نخست وزيران، پادشاهان و شخصيت های فرهنگی کشورهای جهان ديدار و با آنان به صحبت نشستيم در پايان اين سفر درازمدت، برادرم عبدالله در کشور شيلی اقامت گزيد و هم اکنون نه تنها سردبيری دو مجله سينمائی و سياحتی را در شهر سانتياگو بر عهده دارد، بلکه او با پايه گذاری يکی از بزرگترين مراکز سينمائی، نام ايران را در آن ديار نيز پرآوازه ساخته است اما من "عيسی" پس از بازگشت در ميهنم ايران عزيز رخت اقامت افکنده و برای هميشه در اينجا خواهم ماند اگرچه انديشه هايم همواره در افق های دوردست و در سرزمين هايی در چرخش است که با نمادهای سحرآسای خود هر لحظه به اميدواران اميدهای تازه ای می بخشند.

مصاحبه ها
شبکه خبری BBC طی محاسبه هائی چند مطالبی در خصوص سفرهای پرماجرای برادران امیدوار منتشر نموده به مضامین زیر:
**اولين جهانگردان ايرانی
عبدالله وعيسی اميدوار اولين جهانگردان ايرانی که با موتور دور جهان رو در طی ۱۰ سال دور زدند...
**دندان بودا و جای پای آدم
هفته گذشته در اولين قسمت سفر دور دنيا برادران اميدوار که اولين جهانگردان ايرانی اين قرن می باشند، از هدف و انگيزه سفر آنها شنيديم و خونديم. اما بعد از شنيدن صحبتهای عبدالله از شيلی، فربد سروندی با عيسی برادر بزرگتر که در ايران هست و موزه برادران اميدوار درتهران رو راه اندازی کرده، از ماجراهای جالب سفرشون در ابتدای برنامه در قاره آسيا سوال کرد. ...
**حمله سرخپوستها و شاهزاده تايلندی - دور جهان با موتور سيکلت عیسی: ما قصد داشتیم که هر چه زودتر خودمون رو به کشور هند برسونیم. سرزمینی که پر از افسانه هاست! سرزمین عجایب. به هر حال یک روز به حرکت در اومدیم. اتفاقاً اون روز هوا بارونی بود و خیلی سخت بارون می اومد. توی پیچ و خم جاده ها، روی یک پل خیلی بزرگ چوبی من زمین خوردم و نزدیک بود به داخل رودخانه پرتاب بشم!...
**مورچه های گزنده و سرهای کوچک شده
گشت و گذار برادران اميدوار در آمريکای جنوبی ۳ سال طول کشيد. در اين سفر نزديک بود که به دست بوميان مست کشته بشن و سرهاشون رو به روش مخصوصی کوچک کنن و به عنوان يادگاری در قبيله شون نگه دارن!...
**زهر مار و لونه آدم ! سفرهای پر ماجرای برادران اميدوار به آفريقا
بعد از مراسم حج در مکه و مدينه، عازم آفريقا شديم. ما از طرف جده خودمون رو با "بلم" که کشتی خيلی کوچکی هست به شرق آفريقا، کشور سودان رسونديم. در اون زمان وقتی به اين کشور وارد شديم، مردم در حال شورش برای آزادی بودن و هر نقطه ای که می رفتيم سر و صدا بود. اما کار ما برای سياست نبود بلکه برای تحقيق بود. کار دشوار و خطرناکی رو در آفريقا داشتيم. ...
**سفر زمان و مکان اینبار با ماشین ژیان
ما وارد اروپا و سپس انگستان شديم. اتفاقاً من در انگلستان حدود ۱۶ برنامه راديويی در بی بی سی اجرا کردم. ...
**برادران اميدوار در قطب و زندگی اسکيموها و پخت و پز ايرانی
عبداله اميدوار از شيلی : ما از شمال ژاپن به وسيله يه قايق ماهيگيری با سختی زياد وارد قطب شمال شديم. شما می دونيد که آمريکای شمالی خاکش تا مدار هفتادو سه درجه می رسه و اسم شمالی ترين نقطه آنجا هم "نومو کاتسيو" است....
**برادران اميدوار ، آخرين سفر " استراليا
برادران اميدوار در اين آخرين قسمت از خاطره سفرهای دور دنياشون، ما رو به استراليای ۵۰ سال پيش می برن قاره ای در اقيانوس آرام. قاره ای که چند صد سال پيش بدست بريتانيائی ها کشف شد. در اين سفر اميدوارها با بوميان استراليا زندگی می کنند. بوميانی که شبيه به انسانهای عصر حجر زندگی می کردند...

دیدگاه ها ي برادران اميدوار:
يك جا ماندن بي تابم ميكند. در شهر ماندن، دور از آغوش خطر زندگي كردن بيمارم ميكند. شهر زنداني دود آلود است. من مهابت اسرار آميز جنگل را دوست دارم. در خانه ماندن، در بستربي غميها مردن است. من اين لحظه را مثل لحظه پيش نميخواهم. نگاهم را ميدوزم به آنچه كه اينجا نيست. به راههاي نرفته، به سرزمينهاي ناشناخته، به آنچه هست و اينجا نيست، به آنچه نيست و من گمان ميكنم هست. با تمام پيش انديشيها خطر را خريدارم. ريسك كردن ريشههاي پايداري حيات انسان را تقويت ميكند وهسته همه ارزشهاي زندگي است. با خطر زندگي كردن انسان تعالي ميبايد و از حادثه تغذيه ميكند. نگاهم دوخته به سرزمينهاي دور و ناشناخته. پيمودن در جنگل، گم شدن در مه را ، در طوفان و بوران و برف ، بجلو كوبيدنها را. دوري راهها، رفتن و رفتن را در دل كوير و صحرا و به هيج حا نرسيدنها. فردا و فرداها را كه نويد ميدهد تا رفتنها را به پايان نرسانم. دنيا خانه من و خانوادهام مردم زمين. تبارم از سرزمين پارسيان. زادگاهم خانه گلي بازارچه سيد ابراهيم، كوچههاي باريك و خاكي محله كه دربهاي جهان پهناور را بر من گشور. سن خودم را هرگز روز شمار نكرده و گذشت زمان را محاسبه نميكنم. جشن تولد يادآور گذشت زمان و به پايانه انديشيدن است. به پايانه راهها نميانديشم و پايانهها را براي شروعي ديگر در سر دارم. زيبایی فضا را در آن ميدانم كه بي پايان است. شرم آورترين كلام را دروغ و عقب ماندهترين فرد از كاروان فرهنگ و ادب جامعه انساني دروغگو. نفرتانگيزترين دفاع , جنگ و كوته بينانهترين كسان تعيين كنندگان حدود و مرزهاي جغرافيائي انسان خانه بر سر خود ويران نميكند. مردم جهان اعضاي يك خانواده و دنياي ما متعلق به همين خانواده ( همه متفاوت – همه خويشاوند ) زيباترين رفتار بشر احترام گزاردن به عقايد مذهبي تمام مردم جهان و زشت ترين حركت ستير و مقابله با آن. به دور از ادب آنكه اعتقاد يا مذهب فرد يا افرادي پرسش شود. خداوند اين پرسش را هرگز از بندگانش نداشته. امواج خروشان و كوبنده اقيانوس در درون خود بساحلش نرسانده پيام. خودخواه ترين كسان، ويران گران سنت و فرهنگ اقوام و قبايل سرزمينها. انسان بدون هويت قومي و فرهنگي تهي و بي رنگ و روح خواهد شد. پاس بداريم، زنده و شادابي تمامي منابع طبيعي زمين را كه بما جان آفريد. خطرناكترين فاجعه زمين انفجار جمعيت جهان رشد بي رويه جمعيت جهان را دريابيم تا انسانها به رشد سالمتر روحي ، جسمي و معنوي برسند. زندگي خلاصه شده ايست از پندارهاي پنهان در درون.
**مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد ساختماني را بنام موزه برادران امیدوار جهت معرفي اين سفر طولاني وپرماجرا براي مشاهده عموم اختصاص داده است .