دوشعر تجن وچشمي در فانوس را ازميان سروده هاي دوست نازنيني كه به غروب سه شنبه خاكستري حسن نظرولطف دارند،انتخاب نموده ايم كه در پي مي آيد.وبلاگ غروب سه شنبه خاكستري براي اين هنرمند عزيز موفقيت هاي روزافزون راآرزو مي نمايد.
تجن
انگار اشک ِ کوه ِ البرز است
- با آن همه دیو نهان در خویش-
از هفت خوان ِ قصّه جوشیده
درما رسیده سبز و رام اندیش
در فرصت ِ تُرد نگاه ِ دشت
او امتداد ِ خندهء دریاست
مازندرانی خوب می داند
او یک کتولی-خوان ِ بی همتاست !
گوئی تجن دستی فروبُردَست
در گیسوی ِ سبز ِ تپورستان
آری تجن آئینه ای جاریست
تصویرساز ِ مردم ِ باران
چشمی در فانوس
در بیداری باد
بیا و شب را
بر شانه هات
پریشان کن !
تنها تو می دانی
که یک آسمان ستاره ی مفقود
در سینه ام پنهان است
رازم را نگاهدار !
در خیمه ای از مه
که می نشانی
اکنون که می روی
فانوس را بردار !
چشمی میانش
در طول راهت
خواهد سوخت
